Na szlaku

Długo czekałam na tą wyprawę, rano przywitało nas słońce i nogi same rwały się do marszu. Tymi wycieczkami żegnam tak naprawdę tegoroczne lato w górach i jak za każdym razem żal oderwać wzrok od tych cudnych, czasem zapierających dech widoków.

Czas upływał szybko i wesoło choć wędrówka wcale nie była krótka, a wiatr chciał urwać nam głowy. Radośnie szumiał, że to już prawie ostatnie letnie promyki slońca muskają nam twarze - nadchodzi jesień - jak u Gałczyńskiego:

Oto widzisz, znowu idzie jesień,

człowiek tylko leżałby i spał...

Załóżże twój szmaragdowy pierścień:

blask zielony będzie miło grał.

Lato się tak jak skazaniec kładzie

pod jesienny topór krwawy bardzo -

a my wiosnę widzimy w szmaragdzie,

na pierścieniu, na twym jednym palcu.

Ale na nadchodzące długie i chłodniejsze wieczory pozostaną nam wspomnienia zapisane w barwach zdjęć...