Nastał czas mojego chwilowego rozstania z wielkomiejskim życiem - czego oczywiście nie żałuję...
Ciepło rozpalonego pieca, bliskość ludzi, za którymi będąc Tam ciągle się tęskni - czego chcieć więcej
Za oknem bajecznie, ośnieżone góry, pomalowane promieniami słońca, aż krzyczą aby je odwiedzić - żal siedzieć w domu
Góry pozwalają złapać oddech, odświeżyć umysł, zachłysnąć się wspaniałym pięknem otaczającego nas świata.
Ale są również przyjaciele, którzy tym razem nie mogą być tutaj razem ze mną, patrzeć na to cudowne piękno
Kochani, pamietajcie, że zawsze zabieram Was ze sobą w sercu. Pokonujecie ze mną każdy szlak, mimo że czasem uciekam samotnie...